Hemikalije koje izazivaju rak i lekovi poput antibiotika zagađuju mnoga jezera, reke i rezervoare pijaće vode u Sjedinjenim Državama. Filteri sa takozvanim aktivnim ugljenikom mogu da prečiste oko 40 odsto karcinogena i antibiotika. Naučnici kažu da jedan novi filter na sunčani pogon, sagrađen od dva bakterijska proteina, može da filtrira 50 odsto više zagađivača.
Štaviše, taj filter – razvijen na Univerzitetu Sinsinatija – omogućava recikliranje antibiotika izdvojenih iz vode.
Antibiotici i druge hemikalije dospevaju u prirodne rezervoare vode putem kanalizacije ili putem voda koje se slivaju iz povrtnjaka i farmi. Njihovo prisustvo povećava otpornost bakterija na antibiotike, ubija korisne mikroorganizme i uništava vodene ekosisteme.
Novi nanofilter sadrži jedan protein koji bakterije otporne na lekove koriste za izbacivanje nekorisnih sastojaka iz svog organizma, ali su ga istraživači preokrenuli tako da u stvari usisava neka jedinjenja. Drugi protein, koji reaguje na sunčevu svetlost, deluje kao pumpa za taj filter.
Jedan od istraživača, ekolog Dejvid Vendel, kaže da je novi filter ekološki podoban i jeftin način da se iz površinske vode izdvajaju antibiotici koji mogu da se ponovo upotrebe. On kaže da postoji mogućnost da će jednoga dana ovakvi nanofilteri biti razmešteni nizvodno od naseljenih mesta ili većih farmi kako bi izdvajali štetne materije iz vode.
Pojedinosti o razviju i testiranjima novog filtera objavljeni su u časopisu Nano Letters.
Štaviše, taj filter – razvijen na Univerzitetu Sinsinatija – omogućava recikliranje antibiotika izdvojenih iz vode.
Antibiotici i druge hemikalije dospevaju u prirodne rezervoare vode putem kanalizacije ili putem voda koje se slivaju iz povrtnjaka i farmi. Njihovo prisustvo povećava otpornost bakterija na antibiotike, ubija korisne mikroorganizme i uništava vodene ekosisteme.
Novi nanofilter sadrži jedan protein koji bakterije otporne na lekove koriste za izbacivanje nekorisnih sastojaka iz svog organizma, ali su ga istraživači preokrenuli tako da u stvari usisava neka jedinjenja. Drugi protein, koji reaguje na sunčevu svetlost, deluje kao pumpa za taj filter.
Jedan od istraživača, ekolog Dejvid Vendel, kaže da je novi filter ekološki podoban i jeftin način da se iz površinske vode izdvajaju antibiotici koji mogu da se ponovo upotrebe. On kaže da postoji mogućnost da će jednoga dana ovakvi nanofilteri biti razmešteni nizvodno od naseljenih mesta ili većih farmi kako bi izdvajali štetne materije iz vode.
Pojedinosti o razviju i testiranjima novog filtera objavljeni su u časopisu Nano Letters.