Dobitnik ovogodišnje Nobelove nagrade za književnost je kineski pisac Mo Jan. Stalni sekretar švedske Kraljevske akademije, Peter Englund, danas je u Stokholmu objavio ime dobintika prestižne nagrade.
„Nobelova nagrada za književnost 2012, dodeljuje se kineskom piscu Mou Janu, koji sa halucinantnim realizmom spaja narodne priče, istoriju i savremenost...“
Englund je takođe istakao Moov jedinstveni stil. „Ako pročitate pola stranice Mo Janovog teksta, odmah ćete ga prepoznati“, rekao je Englund.
Mo se smatra jednim od najistaknutijih savremenih kineskih pisaca. Od 1981, kada mu je objavljen prvi rad, napisao je veliki broj kratkih priča. On je inače postao prvi stanovnik Kine koji je dobio ovu nagradu, s obzirom da je Gao Šingđijan, nagrađen 2000, bio francuski državljanin.
Guan Moje, kako glasi pravo ime Moa Jana, piše pod pseudonimom koji na kineskom znači „ne govori“. Počeo je da piše u vreme kada je bio vojnik u Kineskoj narodnoj armiji, a svetsku slavu je stekao 1987, novelom „Crveni sirak: roman o Kini“. Po njoj je snimljen film koji je na festivalu u Berlinu, 1988, dobio Zlatnog medveda i u kojem se prikazuje brutalno nasilje tokom 1920-ih i ’30-ih u unutrašnjosti na istoku Kine, gde je Mo odrastao.
On inače radije piše o kineskoj prošlosti nego o savremenim temama, tako da se njegovi romani događaju u vreme revolucije 1911, japanske invazije u Drugom svetskom ratu ili Mao Cedungovoj Kulturnoj revoluciji. Još neki od njegovih poznatih romana su „Vinska republika“ i „Velike grudi i široki kukovi“.
Taj roman, objavljen 1995, izazvao je kontroverzna reagovanja zbog seksualnog sadržaja i klasne borbe suprotne ideologiji Kineske komunističke partije. Evropski autori su u proteklih pet godina četiri puta dobijali Nobelovu nagradu, a laureat je lane bio švedski pesnik Tomas Transtromer.
„Nobelova nagrada za književnost 2012, dodeljuje se kineskom piscu Mou Janu, koji sa halucinantnim realizmom spaja narodne priče, istoriju i savremenost...“
Englund je takođe istakao Moov jedinstveni stil. „Ako pročitate pola stranice Mo Janovog teksta, odmah ćete ga prepoznati“, rekao je Englund.
Mo se smatra jednim od najistaknutijih savremenih kineskih pisaca. Od 1981, kada mu je objavljen prvi rad, napisao je veliki broj kratkih priča. On je inače postao prvi stanovnik Kine koji je dobio ovu nagradu, s obzirom da je Gao Šingđijan, nagrađen 2000, bio francuski državljanin.
Guan Moje, kako glasi pravo ime Moa Jana, piše pod pseudonimom koji na kineskom znači „ne govori“. Počeo je da piše u vreme kada je bio vojnik u Kineskoj narodnoj armiji, a svetsku slavu je stekao 1987, novelom „Crveni sirak: roman o Kini“. Po njoj je snimljen film koji je na festivalu u Berlinu, 1988, dobio Zlatnog medveda i u kojem se prikazuje brutalno nasilje tokom 1920-ih i ’30-ih u unutrašnjosti na istoku Kine, gde je Mo odrastao.
On inače radije piše o kineskoj prošlosti nego o savremenim temama, tako da se njegovi romani događaju u vreme revolucije 1911, japanske invazije u Drugom svetskom ratu ili Mao Cedungovoj Kulturnoj revoluciji. Još neki od njegovih poznatih romana su „Vinska republika“ i „Velike grudi i široki kukovi“.
Taj roman, objavljen 1995, izazvao je kontroverzna reagovanja zbog seksualnog sadržaja i klasne borbe suprotne ideologiji Kineske komunističke partije. Evropski autori su u proteklih pet godina četiri puta dobijali Nobelovu nagradu, a laureat je lane bio švedski pesnik Tomas Transtromer.