Pamtite. To je poruka koju donosi ratni izveštač Majk Bečer u svom dokumentarnom filmu „Stršljenovo gnezdo“ (The Hornet’s Nest) - priči o smrtonosnom devetodnevnom okršaju američkih vojnika i Talibana na jednom od najsurovijih terena u Avganistanu. Bečer, koji je dokumentarni materijal snimao sa svojim sinom, ne želi da ljudi zaborave kroz šta su prošli američki vojnici i zašto su poginuli.
Ovo nije scena iz nekog holivudskog filma. Ovo nisu glumci. To su pravi vojnici koji se bore u jednom od najopasnijih područja u Avganistanu. Ratni dopisnik Majk Bečer snimio je više sati dokumentarnog materijala za vreme misije oružanih snaga koja se pretvorila u nemilosrdnu devetodnevnu bitku izmedju američkih vojnika i Talibana.
“To je najgora bitka u kojoj sam bio, i nisam mislio da ću živ izaći odatle.”
Mnogi vojnici nisu preživeli.
“Nisam želeo da budu zaboravljeni. Mislio sam da je film najbolji način da se zabeleži taj trenutak u istoriji, da se ispričaju njihove price, tako da njihove žrtve, njihovi napori u ovom ratu ne budu anonimni.”
Dokumentarni film “Stršljenovo gnezdo” takodje govori o živim vojnicima.
“To je bio zaboravljeni rat. 99% nacije koja nije direktno pogodjena ratom nije povezano, ne razume život manje od jednog procenta koji jeste – a to su američki vojnici i njihove porodice.
Filmski autor smatra da društvo mora da učini mnogo više da bi se staralo o veteranima koji su se vratili sa ratišta sa fizičkim i emotivnim ranama.
“Činjenica da 22 do 23 veterana izvrši samoubistvo svakog dana je za mene potpuno neshvatljiva.”
Majk Bečer kaže da se, kada se vrate sa ratišta, mnogi muškarci i žene vojnici osećaju se usamljeno, nepoštovano, i ne mogu da iskažu čak ni svojim najbližima kako izgleda biti u ratu.
On kaže da njegov film predstavlja pogled na bojno polje iz velike blizine, i pruža nam dublji uvid u iskustva i traume vojnika.
Ovo nije scena iz nekog holivudskog filma. Ovo nisu glumci. To su pravi vojnici koji se bore u jednom od najopasnijih područja u Avganistanu. Ratni dopisnik Majk Bečer snimio je više sati dokumentarnog materijala za vreme misije oružanih snaga koja se pretvorila u nemilosrdnu devetodnevnu bitku izmedju američkih vojnika i Talibana.
“To je najgora bitka u kojoj sam bio, i nisam mislio da ću živ izaći odatle.”
Mnogi vojnici nisu preživeli.
“Nisam želeo da budu zaboravljeni. Mislio sam da je film najbolji način da se zabeleži taj trenutak u istoriji, da se ispričaju njihove price, tako da njihove žrtve, njihovi napori u ovom ratu ne budu anonimni.”
Dokumentarni film “Stršljenovo gnezdo” takodje govori o živim vojnicima.
“To je bio zaboravljeni rat. 99% nacije koja nije direktno pogodjena ratom nije povezano, ne razume život manje od jednog procenta koji jeste – a to su američki vojnici i njihove porodice.
Filmski autor smatra da društvo mora da učini mnogo više da bi se staralo o veteranima koji su se vratili sa ratišta sa fizičkim i emotivnim ranama.
“Činjenica da 22 do 23 veterana izvrši samoubistvo svakog dana je za mene potpuno neshvatljiva.”
Majk Bečer kaže da se, kada se vrate sa ratišta, mnogi muškarci i žene vojnici osećaju se usamljeno, nepoštovano, i ne mogu da iskažu čak ni svojim najbližima kako izgleda biti u ratu.
On kaže da njegov film predstavlja pogled na bojno polje iz velike blizine, i pruža nam dublji uvid u iskustva i traume vojnika.