Legenda jugoslovenske i srpske košarke, bivši košarkaš, trener i više od četvrt veka generalni sekretar Svetske košarkaške federacije (FIBA) Borislav Bora Stanković preminuo je u Beogradu u 95. godini.
Ostaće upamćen i po tome što je zajedno sa tadašnjim komesarom NBA lige Dejvidom Sternom (koji je takođe preminuo ove godine - 1. januara) krajem 80-ih i početkom 90-ih godina uveo svetsku košarku u novu eru - tako što je počev od Olimpijskih igara u Barseloni 1992. omogućio učešće američkih profesionalaca iz NBA lige na velikim svetskim takmičenjima.
Najveći trag ostavio je na funkciji generalnog sekretara FIBA, koju je obavljao od 1976. do 2002, a od 1978. godine bio je i član Međunarodnog olimpijskog komiteta (MOK). Za svoje zasluge, 1991. je uvršten u košarkašku Kuću
slavnih u Springfildu, u američkoj saveznoj državi Masačusets.
Reakcije
Predsednik Srbije Aleksandar Vučić uputio je telegram saučešća Stankovićevoj porodici, u kojem je naveo da je bio i da će uvek ostati jedna od najistaknutijih ličnosti srpske i svetske košarke.
"Bora je obeležio čitavu epohu u istoriji sporta na ovim prostorima, a svojim autoritetom i profesionalizmom dao je nemerljiv doprinos najvišim svetskim institucijama poput FIBA i Međunarodnog olimpijskog komiteta", naveo je Vučić i istakao:
"Njegov ugled , stručnost, samopregoran rad i neizmerna ljubav prema košarci obezbedili su mu mesto u Košarkaškoj kući slavnih, a kod nas, njegovih poštovalaca, uvek će imati posebno mesto - kao ponos našeg sporta i naše
zemlje".
Aktuelni generalni sekrtar FIBA Andreas Zagklis takođe je objavio saopštenje u kojem je naveo da će “kao lider FIBA tokom četvrt veka, Borislav Stanković uvek biti jedna od najvažnijih ličnbosti u istoriji našeg sporta”.
Igračka i trenerska karijera
Stanković je kao igrač bio šampion Jugoslavije sa Crvenom zvezdom, a za nacionalni tim odigrao je 36 utakmica od 1948. do 1953. godine, uključujući i nastup na prvom Svetskom prvenstvu - 1950. u Argentini, na kojem je postigao prve poene.
Kao trener, Stanković je sa OKK Beogradom osvojio je četiri prvenstva Jugoslavije. Sa italijanskim Oransodom osvojio je prvenstvo Italije, kao prvi strani trener kojem je to pošlo za rukom.
U Košarkaškom savezu Jugoslavije od 1954. godine bio je najpre predsednik takmičarske komisije, a od 1956. do 1966. generalni sekretar.
Iza sebe je ostavio ćerku i dve unuke.