Za mnoge veterane Vijetnamskog rata, Dan sećanja je prilika da se osvrnu na sukob koji je podelio američku naciju, i sete onih koji se nikada nisu vratili kući.
Svake godine, na vikend pred Dan sećanja, zvuk vijetnamskog rata odzvanja američkom prestonicom.
Od 1987. stotine hiljada motociklista širom SAD dolaze na svojevrsno hodočašće, nazvano “Kotrljajući grom”, koje se završava kod spomenika veteranima Vijetnamskog rata u Vašingtonu. To mesto, prema rečima vojnog veterana Šeron Rinki, odiše snažnim emocijama koje Vijetnam budi u ljudima.
“Neki od onih koji su došli u Vašington će po prvi put posetiti zid zid vijetnamskih veterana – ljudi koji imaju prijatelje čija su imena upisana na tom zidu. Ljudi koji su služili sa onima čija su imena na ovom zidu…”
U toku pedeset godina od kad su SAD započele borbene operacije u Vijetnamu, veterani tog rata posmatrali su kako se stav javnosti prema sukobu dramatično menja. Više od 58,000 Amerikanaca poginulo je u Vijetnamu. Oni koji su se vratili kući bili su suočeni sa neodobravanjem pa čak i neprijateljskim reakcijama.
Klej Skot – koji je ove godine vozio motocikl u okviru “Kotrljajućeg groma” – seća se tih dana.
“Ljudi su me psovali, vikali: “Vojnik iz Vijetnama – ubica beba!” Sve u tom stilu… Odmah sam skinuo uniformu i sakrio je što je brže moguće a onda se popeo na motocikl i odvezao kući.”
Džeri Martin i danas razmišlja o tom hladnom prijemu.
“Video sam da veliki deo populacije smatra da to što smo radili nije bilo ispravno.”
Martin je dobio medalje Srebrna zvezda i Purpurno srce za herojstvo koji je ispoljio tokom jedne zasede.
“Bili smo potpuno saterani u tesnac. Video sam tri vojnika kako dolaze, očigledno u potrazi za nama, i postarao sam se da ne dodju do nas.”
Medjutim, to nije promenilo gnev sa kojim je bio suočen kada se vratio kući.
"Gledao sam kako se jedan čovek prestrojava bukvalno tri trake da bi došao i polio me vodom.”
Martin kaže da se stav prema vijetnamskim veteranima promenio od tad. “Na neki način, postali smo kultni heroji što nismo bili u prošlosti.”
Prolazak vremena i nova generacija veterana doprineli su toj promeni.
“Prošli smo još nekoliko ratova tako da se čini da su vojnici sada više prihvaćeni i imaju veću podršku nego što je bio slučaj sa ratom u Vijetnamu”, zaključuje Šeron Rinki.