Tokom pomračenja, Mjesec ulazi u sjenku Zemlje. Ovo pomračenje je posebno – puni Mjesec čini se sjajnijim i većim zato je bliži Zemlji nego bilo kada na svojoj putanji.
“Tako da ćemo nakon veoma svijetle vidjeti prelijepu crvenu boju, što je refleksija izlazaka i zalazaka Sunca na mjesečevoj površini”, kaže Noa Petro iz NASA-e.
Supermjesec i pomračenje poslednji put su se poklopili 1982. godine. NASA već dugo vremena proučava Mjesec, počevši sa programom Apolo 1960-tih godina. Agencija je poslednjih godina počela da prikuplja podatke sa robotske letelice “Orbitalni istraživač Mjeseca” koja se nalazi 20 kilometara iznad mjesečeve površine.
“Vidimo nove kratere koji su se formirali tokom šest godina, koliko smo tamo. Vidimo dokaze da se voda pomjera preko površine. Mala količina vode. Međutim, u potpunosti se promijenio stav da je Mjesec statično mjesto koje se ne mijenja”, ističe Petro.
Pojedini primjerci mjesečevog kamenja stari su četiri i po milijarde godina i potiču iz najranije istorije našeg sunčevog sistema.
“Kada posmatramo Mjesec, u stvari zagledamo i u daleku istoriju Zemlje i možemo da saznamo mnogo o tome kako se naša i sve planete mijenjale tokom vremena. Površina mjeseca je jedno od najinteresatnijih i najboljih mjesta za proučavanje da bi se razumjelo šta se događalo odmah nakon formiranja planeta.”
Pomračenje supermjeseca biće vidljivo u nedelju nakon zalaska sunca u Sjevernoj i cijeloj Južnoj Americi i prije zore u ponedeljak u Evropi, na Bliskom istoku i u Africi. Sledeća prilika da se vidi taj spektakl je 2033. godine.