Legendarni, kontroverzni francuski glumac Alen Delon, koji je lomio srca miliona ljubiteljki filma čak i kada je glumio ubice i gangstere, preminuo je u svojoj kući u 89. godini, objavili su francuski mediji.
Delon je bio lošeg zdravlja od kada je pretrpeo moždani udar 2019. i retko je napuštao svoje imanje u Dušiju, u dolini Loare.
Delon je ponekad nazivan "francuskim Frenkom Sinatrom", ali nije voleo to poređenje. Za razliku od Sinatre, koji je uvek poricao svoje veze sa mafijom, Delon je otvoreno priznavao svoja poznanstva sa ličnostima iz francuskog podzemlja.
U intervjuu za Njujork tajms 1970. Delonu je postavljeno pitanje o tim poznanicima, od kojih je jedan bio među poslednjim preostalim "kumovima" podzemlja u mediteranskoj luci Marsej.
"Većina njih, od gangstera koje sam poznavao, bili su moji prijatelji pre nego što sam postao glumac", rekao je. "Ne brine me šta radi neko ko mi je prijatelj. Svako je odgovoran za svoje postupke".
Delon se proslavio posle uloge u dva filma italijanskog reditelja Lućina Viskontija Roko i njegova braća 1960. i Leopard, 1963.
Glumio je zajedno sa slavnim francuskim kolegom Žanom Gabenom u filmu Muzika u suterenu 1963, a zatim je 1967. snimio veliki hit Samuraj u režiji Žan-Pjera Melvila. Uloga plaćenog ubice zainteresovanog za filozofiju podrazumevala je minimalni dijalog i česte scene u kojima je glavni junak sam u kadru, a Delon je tu briljirao.
Delon je postao zvezda u Francuskoj i idol filmske publike u Japanu, ali nikada nije postigao veću slavu u Holivudu, iako je glumio sa legendama američkog filma kao što je Bert Lankester, koji mu je bio partner u filmu Škorpion 1973. godine, u kome Delon glumi čoveka koji se obučava da postane plaćeni ubica.
U filmu Borsalino 1970. on i Žan-Pol Belmondo, druga velika francuska zvezda, tumače gangstere koji se sukobljavaju zbog jedne žene, a film je poznat po sceni stilizovane, nezaboravne tuče njih dvojice.
Među Delonovim najpoznatijim filmovima je i erotski triler Bazen iz 1969. godine, u kojem Delon glumi zajedno sa svojom tadašnjom partnerkom iz stvarnog života Romi Šnajder.
Teško detinjstvo
Delon je rođen nadomak Pariza 8. novembra 1935. godine, a posle razvoda roditelja sa 4 godine je stavljen u dom za nezbrinutu decu.
Bežao je od kuće svojih usvojitelja bar jednom, a nekoliko puta je izbačen iz škole pre nego što se prijavio da služi u marincima sa 17 godina, u Indokini kojom je tada vladala Francuska. I tamo je dospeo u nevolju zbog jednog ukradenog džipa.
Kada se vratio u Francusku, sredinom 1950-ih radio je kao portir na velikoprodajnoj pijaci hrane i provodio vreme u četvrti crvenih fenjera Pigal pre nego što se preselio u kafiće boemskog dela Sen Žermen de Pre. Tu je upoznao francuskog flumca Žan-Kloda Brijalija, koji ga je odveo na filmski festival u Kanu, gde je privukao pažnju američkog lovca na talente, koji mu je ugovorio probno snimanje.
Prvu ulogu imao je 1957. u filmu Kad se žena umeša.
Sumnjivi prijatelji
Osim što je bio glumac, Delon je bio i biznismen koji je koristio svoj izgled da prodaje kozmetiku, a zanimao ga je i svet konjskih trka gde je sretao stare prijatelje iz sveta mafije. Uložio je novac u štalu za trkačke konje zajedno sa ozloglašenim kriminalcem iz Marselja, Džekijem "Le Met" Imberom.
Delonova sumnjiva prijateljstva su posebno privukla publicitet kada je njegov bivši telohranitelj i osoba od poverenja, mladi Jugosloven Stefan Marković, pronađen mrtav u vreći na jednoj deponiji blizu Pariza, sa ranom od metka u glavi. Glumca je ispitala policija, koja ga je oslobodila odgovornost, ali je "Afera Marković" postala nacionalni skandal.
Čovek koga je policija optužila za ubistvo Markovića - ali je kasnije oslobođen - bio je Fransoa Markantoni, vlasnik kafića sa Korzike i prijatelj Alena Delona, koji je posle Drugog svetskog rata vreme provodio na Pigalu.
Kontroverze
Delon je otvoreno iskazivao svoje stavove, koji su ponekad bili kontroverzni, kao kada je rekao da žali zbog ukidanja smrtne kazne, i sa omalovažavanjem govorio o gej brakovima koji su u Francuskoj legalizovani 2013.
Javno je branio desničarski Nacionalni front i telefonom nazvao njegovog osnivača, Žan-Marija Le Pena, svog starog prijatelja, da mu čestita kada je stranka dobro prošla na lokalnim izborima 2014.
Među Delonovim slavnim vezama su nemačka glumica Romi Šnajder, za koju je rekao da je "ljubav njegovog života", i nemačka manekenka i pevačica Niko, sa kojom je imao sina. Natali Bartelemi oženio je 1964. i dobio drugog sina, a zatim se razveo i započeo 15-godišnju vezu sa francuskom glumicom Mirej Dark. Imao je još dvoje dece sa holandskom manekenkom Rozali van Bremen.
U januaru 2018. u intervju za Paris Match Delon je izjavio da mu je dosta savremenog života, i da su kapela i grob spremni za njega na imanju njegove kuće blizu Ženeve, kao i njegovog psa, ovčara zvanog Lubo.
"Ako umrem pre njega, zamoliću veterinara da odemo zajedno. Daće psu injekciju da može da umre u mojim rukama".
Delon se poslednji put pojavio u javnosti da primi počasnu Zlatnu palmu na Kanskom festivalu u maju 2019.
Proteklih godina, bio je u centru bitke svoje porodice protiv negovateljice, koja ga je pazila.
U aprilu 2024, sudija je odredio staratelja Delonu, što je značilo da više nema punu slobodu da upravlja svojom imovinom.
Celog života ga je pratila kontroverza zbog odnosa sa ženama, a sinovi su ga optužili za nasilje u porodici. Dok je Delon to poricao, priznao je da je znao da ošamari žene koje su ga napadale tokom svađa.
Ispred ulaza na Delonovo imanje, obožavaoci su u nedelju počeli da ostavljaju cveće i da se okupljaju kako bi mu odali poštu.
"Bio je deo naše mladosti koje više nema, mnogo je tužno", izjavila je francuskinja Mari Arnold, koja je položila cveće sa svojom sestrom Mišel.
